El Kijameh (mekase) 40 ajete
Me emrin e Allahut,
të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit!
- Betohem në Ditën e Kijametit!
- Betohem në shpirtin shumë qortues!
- A mendon njeriu se Ne nuk do t’ia bashkojmë sërish eshtrat atij?
- Përkundrazi, Ne jemi të Plotpushtetshëm ta rikrijojmë sikurse ka qenë, deri te majat e gishtave të tij
- Por njeriu dëshiron të vazhdojë edhe më tej në mëkate
- e pyet: “Kur është Dita e Kijametit?!”
- Kur shikimi të tmerrohet,
- kur Hëna të fshihet,
- dhe Dielli e Hëna të bashkohen,
- atë ditë, njeriu do të thotë: “Ku të futem!”
- Jo, nuk ka se ku të futet!
- Atë ditë, vetëm te Zoti yt është kthimi.
- Atë ditë, njeriu do të njihet me atë që ka bërë dhe me atë që ka lënë pa bërë.
- Madje, njeriu do të jetë dëshmitar i vetvetes,
- edhe nëse paraqet arsyetime.
- Ti mos u ngut me gjuhë, që ta lexosh atë sa më shpejt,
- sepse e kemi Ne detyrë se si do të ngulitet dhe lexohet ai!
- Pasi të ta kemi lexuar atë, atëherë fillo ti!
- Pastaj e kemi Ne për detyrë që ta sqarojmë atë.
- Por ju doni këtë të ngutshmen
- dhe e lini pas dore atë të ardhmen.
- Atë ditë do të ketë fytyra të ndritura,
- që Zotin e tyre do të shikojnë.
- Atë ditë do të ketë edhe fytyra të zymta,
- që presin t’u thyhet kurrizi.
- Jo! Kur shpirti t’i arrijë në gropë të fytit,
- dhe kur të thonë: “Kush do t’i këndojë?”
- Kur ai të bindet se i ka ardhur çasti i ndarjes,
- ndërkohë që kërcinjtë do t’i bashkohen me njëri-tjetrin,
- atë ditë, atij i fillon rruga për te Zoti yt.
- Por ai nuk beson dhe as nuk fal namaz,
- por vetëm mohon dhe kthen shpinën,
- e pastaj shkon te familja e vet, gjithë fodullëk!
- Mjerë për ty, mjerë!
- Mjerë për ty, mjerë!
- A mos mendon njeriu se do të lihet pa u marrë në llogari?!
- A nuk ka qenë ai një pikë lëng, që hidhet me forcë,
- e pastaj u bë gjak i trashë, që Ai krijon dhe e përsos,
- dhe, prej tij, Ai bën mashkullin dhe femrën?!
- A nuk është Ai, pra, i Plotpushtetshëm për të ngjallur të vdekurit?!